مونوسیتها بزرگترین سلول درجریان خون محسوب میشوند. مونوسیتها، پروتئازها را از لیزوزومها آزاد میکنند. همچنین آنها رادیکال اکسیژن و اکسید نیتروژن تولید میکنند که عوامل عفونیزا را از بین میبرند. مونوسیتها همچنین سیتوکین تولید میکنند که لنفوسیتها را فعال و روند التهاب را تحریک میکند.
مونوسیتها (Monocytes) گولبولهای سفیدی از دستگاه ایمنی بدن و از دسته آگرانولوسیتها هستند که اندازهای بین ۱۵ تا ۲۵ میکرون داشته (ندرتاً ۳۰ تا ۴۰ میکرون)، گرد یا بیضی هستند و شکل هسته آنها کناری یا در مرکز سلول، لبوله و کلیوی شکل، پیچ خورده و دارای فرورفتگی یا مغزیشکل (نعل اسبی) است. مونوسیتها بدون گرانول بوده یا دارای تعداد کمی گرانول ظریف هستند. سیتوپلاسم مونوسیتها زیاد و آبی خاکستری و دارای دانههای ریز فلفلی به نام دانههای آزوروفیلیک هستند. سیتوپلاسم دارای پاهای کاذب میباشد. مونوسیتها ممکن است حاوی واکوئل باشند.
مونوسیتها بزرگترین سلول درجریان خون محسوب میشوند.
مونوسیتها پس از خروج از خون و ورود به بافتهای بدن به صورت سلولهای درشتی به قطر ۸۰ میکرومتر به نام درشتخوار (ماکروفاژ) در میآیند در حقیقت مونوسیتها به وسیله پدیدهای به نام تراگذری (دیاپدز) از منافذ رگهای خونی عبور میکنند و وارد بافتها میشوند و تبدیل به درشتخوار میشوند. همچنین این سلول ها خاصیت تبدیل شدن به سلولهای دندریتیک را نیز دارند ولی در فرایند التهاب فقط به درشت خوار تبدیل می شوند. مونوسیتها، پروتئازها را از لیزوزومها آزاد میکنند. همچنین آنها رادیکال اکسیژن و اکسید نیتروژن تولید میکنند که عوامل عفونیزا را از بین میبرند. مونوسیتها همچنین سیتوکین تولید میکنند که لنفوسیتها را فعال و روند التهاب را تحریک میکند.